మహిళా దినొత్సవం ఒక పుట్టుకకూ, ఒక అస్తిత్వానికి, ఒక పునరుజ్జీవానికీ, ఒక కొనసాగింపుకూ గౌరవం ఇచ్చే రోజు. నిజానికి మన భారతీయ పద్దతిలో ఎక్కువమందికి అర్థమయ్యేలా చెప్పాలీ అంటే ఇదో విజయ దశమి, మనిషి మనుగడ కోసం స్త్రీ అవసరాన్ని గుర్తించి స్మరించుకునే రోజు… భూమి మీద మనిషి అంటూ మిగలటానికి పురుషుని తో సమానంగా స్త్రీ అవసరం అన్న నిజాన్ని గుర్తు చేసే రోజు.. ఒక ఉపన్యాసం లో చెప్పాలంటే పైన చెప్పినట్టు చెప్పొచ్చు, చుట్టూ స్త్రీల ఆర్థ నాదాలను వింటూనే నిద్ర లేస్తున్న మనం పొద్దున్నే కళ్ళ ముందు కనిపించిన అమ్మకీ, భార్య కీ, సొదరికీ “విమెన్స్ డే విషేస్” చెప్పేస్తాం… మరి బస్ లో కనబడే లేడీ కండక్టర్ కీ? పొద్దున్నే మీ కాలనీ రోడ్లను శుబ్రం చేసే మునిసిపల్ వర్కర్ కీ, అన్నిటికన్నా తక్కువలో తక్కువగా 20 కేజీల బుట్ట నెత్తిన పెట్టుకొని కూరలమ్మటానికి వచ్చే అవ్వకీ ఎవరు చెబుతారు? అసలు మహిళకంటూ, ఆమె పడే శ్రమకి గుర్తింపివ్వటానికంటూ ఒకరోజుందనీ…, తల్లీ నీ కాళ్ళమీద పడుకోబెట్టి నాకు లాల పోసి, స్తన్యమిచ్చీ, సోదరిగా నాకంటూ కొన్ని విలువలు నేర్పీ, భార్యగా నన్నే ఒక మనిషి గా నిలబెట్టిన నీకు ప్రతీ రోజూ ఒక మగవాడిగా గౌరవం తోనూ, ప్రేమతోనూ చూడబడుతున్న నేను ఒక్క రోజు నీకోసం కృతఙ్ఞత చెప్పుకోవటానికీ ఒక రోజుందని చెప్పుకోవాలని అనిపించినప్పుడు ఇదిగో మన చుట్టూ ఉండే ఈ పని మనిషీ, కూరలమ్మీ, మునిసిపాలిటీ వర్కర్, మన ఇంటిపనులన్నీ చేసే అమ్మా, భార్యా వీళ్ళకంటే “అంతర్జాతీయ శ్రామిక మహిళా దినోత్సవం రోజున ” ఇంకెవరు అర్హులు??

నిజానికి ప్రతీ దేశం లోనూ ప్రతీ సాంప్రదాయం లోనూ స్త్రీని గౌరవించటానికంటూ కొన్ని పండుగలో,అలాంటి రోజులో ఉంటూనే ఉన్నాయి మన సాంప్రదాయం లో “దసరా” లా. అయితే ఈ సాంప్రదాయాలు ఇంకా ఎదగలేదు అని మనం అనుకునే ఆఫ్రికాలోని అట్టడుగు తెగల్లో ఎక్కువ అని మనకు తెలిసినప్పుడు, మన గిరిజన గూడాల్లోనూ దేవుడంటే అమ్మ తల్లులే తప్ప పురుష దేవుళ్ళకి అంత గుర్తింపేమీ ఉండదన్న విశయం గుర్తొచ్చినప్పుడో నాగరికులం అని చెప్పుకునే మనం కాస్త..కాస్తేంటీ ఎక్కువగానే సిగ్గుపడక తప్పదు. మరి ఎందుకు స్త్రీ ఇంత వెనుక బడిందీ అనే ప్రశ్న ఎదుటివారిని అడిగే కంటే మనలని మనం వేసుకున్నప్పుడే నిజమైన సమాదానం దొరుకుతుందేమో…

ఇక్కడో విశయం చెప్పుకోవాలి ఈ అంతర్జాతీయ శ్రామిక మహిళా దినోత్సవం ఏ దేశపు రాణీ గారి పుట్టిన రోజో మరేదో చరిత్ర పురుషుని తల్లీ, భార్యా లు కొత్త దేశాన్ని ఆదుకున్న రోజో కాదు. ఒక సమిష్టి విజయానికి ప్రతీక, సమానత్వం కోసం శ్రామిక వర్గం లో మహిళా సమానమే అన్న సమానత్వపు విజయపతాక ఎగసిన రోజు. ఒక వేతనపెంపు ఉధ్యమం, ఒక అస్తిత్వ వాద ఉధ్యమంగా మారి స్త్రీ శక్తి అంటే పిల్లలని కనటమో, లేదంటే ప్రేమగీతాలకి పరవశించి పోవటమో కాదు. కార్మిక శక్తిగా తాము చేసే పనీ తక్కువకాదని నిరూపించుకున్నరోజు…. అందుకే ఇది కేవళం మహిళా దినోత్సవం కాదు శ్రామిక మహిళా దినోత్సవం..

అంతర్జాతీయ శ్రామిక మహిళా దినోత్సవం’. క్రమక్రమంగా ‘శ్రామిక’ పదం అంతర్ధానమై పోయింది. ఒక్కసారి గత చరిత్రలోకి మనం వెళితే..ఈ మార్చి 8కి దాదాపు 160 సంవత్సరాల చరిత్రను పూర్తి చేసుకుంటోంది. మొట్టమొదట అమెరికా లోని మహిళా కార్మికులు 1857 మార్చి 8న మొట్టమొదటి నిరసన ప్రదర్శన చేశారు. అమెరికా బట్టల మిల్లులోని మహిళా కార్మికులు తమ పని గంటలను 16 నుంచి 10గంటలకు తగ్గించమని కోరుతూ వీధుల్లోకి వచ్చి ప్రదర్శనలు చేశారు. ఆ తర్వాత 1910లో డెన్మార్క్‌లోని కోపెన్‌హాగెన్‌లో నిర్వహించిన రెండో సదస్సులో ఏటా అంతర్జాతీయ మహిళా దినోత్సవం నిర్వహించాలని జర్మన్ సోషలిస్టు లూయిస్ జీట్జ్ ప్రతిపాదించగా. కమ్యూనిస్ట్ నాయకురాలు క్లారా జెట్కిన్ సమర్థించారు. అయితే, ప్రారంభంలో మహిళా దినోత్సవాలు వేర్వేరు తేదీల్లో జరిగాయి. అమెరికాలో మార్చి 19న జరుగగా రష్యాలో ఫిబ్రవరి 28న జరిగాయి. అయితే, 1914లో సమ్యుక్తంగా మార్చి 8న నిర్వహించారు. నిజానికి ఆ రోజుకు ఎలాంటి ప్రత్యేకతా లేదు, ఆదివారం సెలవు దినం కావడంతో అందరూ దినోత్సవం జరుపుకొన్నారు. ఆ తర్వాతి సంవత్సరంనుంచి అందరూ మార్చి 8వ తేదీని మహిళా దినోత్సవంగా పాటించడం మొదలైంది. మహిళా దినోత్సవాన్ని అధికారికంగా రష్యా 1917లో, స్పెయిన్‌లో 1936, చైనా 1949లో ప్రకటించాయి. ఐక్యరాజ్యసమితి మార్చి 8వ తేదీని మహిళా దినోత్సవంగా ప్రకటించడంతో పశ్చిమ దేశాలన్నీ పాటించడం మొదలుపెట్టాయి.

ఆ తర్వాత అదే స్పూర్తితో భారతదేశంలో తొలిసారి అహ్మదాబాద్‌లో అనసూయ సారాభాయ్ టెక్స్‌టైల్స్ లేబర్ అసోసియేషన్ పేరుతో తొలి మహిళా కార్మిక సంఘం ఆవిర్భవించింది.అక్కడితో ఆగలేదు ప్రపంచ వ్యాప్తంగా మరిన్ని ఉధ్యమాలు జరిగాయి 1917, మార్చి 8న రష్యన్ మహిళలు ఆహారం (రొట్టె కోసం) చేసిన ప్రదర్శన ఆనాడు రష్యన్ విప్లవానికి నాందీ వాక్యం పలికింది. ఆతర్వాత 1937లో మార్చి నెలలో స్పెయిన్‌లోని నిరంకుశ ఫ్రాంకో అణచివేత పరిపాలనకు వ్యతిరేకంగా మహిళలు ప్రదర్శన చేశారు. అలాగే 1937 మార్చి 8న ఇటలీలోని మహిళలు ముస్సోలినీ నిరంకుశాన్ని ఎలుగెత్తి నిరసించారు. ఇక 1974 మార్చి 8న వియత్నాంలోని మహిళలు అమెరికాకు వ్యతిరేకంగా ప్రదర్శనలు చేశారు. అలాగే ఇరానియన్ స్త్రీల విముక్తి ఉద్యమం 1979 మార్చి8న ప్రారంభమైంది.దీన్ని తట్టుకోలేని ఖొమైనీ మహిళలందర్నీ సంప్రదాయబద్ధమైన బురఖాలు ధరించాలని ఆజ్ఞాపించడంతో దాదాపు 50వేల మంది ఇరానియన్ మహిళలు టెహరాన్ పట్టణ వీధుల్లో ప్రదర్శన జరిపి తమ నిరసనను వ్యక్తం చేసారు. ఇలా ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఎక్కడో ఒక చోట మహిళలు నిరసనలు వ్యక్తం చేస్తూనే ఉన్నారు.

అయితే పోనూ పోనూ శ్రామిక అన్న పదాన్ని కూడా ఎప్పటిలాగే సామ్రాజ్య వాదం మింగేసింది. ఈ అంతర్జాతీయ శ్రామిక మహిళా దినోత్సవం రోజున కూడా ఒక భవణ నిర్మాణ రోజు కూలీ మగ వారికంటే 50 రూపాయల తక్కువ వేతనానికే ఇటుకలు మోస్తుంది, మరో చోట సాయంత్రం జరగబోయే “విమెన్స్ డే పార్టీ”కోసం జరిగే ఏర్పాట్లలో మరో మహిళ బిక్కు బిక్కు మంటూ తన తోటి మగ కార్మికుల ని భయంగా చూస్తూ పని చేస్తుంది, చెత్త ఊడ్చీ ఊడ్చీ అలసిపోయి కూచున్న ఆ కార్మికురాలికి “హ్యాపీ ఉమన్స్ డే” అంటూ కౌగిలించుకున్న ఇద్దరు కాలేజీ అమ్మాయిలు ఎందుకంత ఉత్సాహంగా తుళ్ళిపడ్డారో ఎప్పటికీ అర్థం కాదు…. అలా మరో మహిళా దినోత్సవం వెళ్ళిపోతుంది.